CD&V wil dat gezinnen die uit het sociaal tarief stappen kosteloos zonnepanelen aangeboden krijgen. De Vlaamse politieke partij ziet het als een langetermijnoplossing voor de hoge energierekeningen.
Het sociaal tarief is een maatregel in België om personen of gezinnen te helpen om hun elektriciteits- en/of aardgasrekening te betalen. Het is een gunstig tarief voor elektriciteit en/of aardgas dat identiek is in heel België, ongeacht de energieleverancier of de netbeheerder.
Triple win
‘Het sociaal tarief is noodzakelijk, maar biedt geen oplossing op lange termijn’, stellen parlementsleden Robrecht Bothuyne en Leen Dierick (cd&v). ‘Gezinnen die huiseigenaar zijn en gebruikmaken van het sociaal tarief zonnepanelen aanbieden is een triple win: meer hernieuwbare energie, federaal belastinggeld wordt niet langer ingezet om het sociaal tarief te financieren en gezinnen krijgen een structurele oplossing voor de hoge energiefactuur.’
Sociale tarieven houden honderdduizenden gezinnen uit de (energie-)armoede. De uitbreiding van de doelgroep zorgt ervoor dat bijna 1 op 5 gezinnen beschermd is tegen de hoge energieprijzen. Voor cd&v blijven de sociale tarieven daarom noodzakelijk om de zwaksten in de maatschappij te beschermen. Ook de huidige uitbreiding van de doelgroep voor het sociaal tarief is nodig zolang de uitzonderlijk hoge energieprijzen hiertoe nopen. Maar aan dit sociaal tarief hangt volgens de partij een hoog economisch én ecologisch prijskaartje: het gaat om honderden miljoenen euro’s die andere energieconsumenten en belastingbetaler betalen en die allesbehalve energiebesparing opleveren.
Blinde subsidie
‘Eigenlijk is deze maatregel in niets structureel: het subsidiëren van energieverbruik is allesbehalve duurzaam en ecologisch niet de slimste keuze’, aldus de politici. ‘Integendeel: de kostprijs van het sociaal tarief rijst de pan uit en wordt verhaald op andere energieconsumenten en de belastingbetaler.’
Bovendien bevinden Vlamingen die genieten van het sociaal tarief zich volgens Bothuyne en Dierick in een kwetsbare positie: de uitbreiding van de doelgroep is slechts tijdelijk, voorlopig tot eind dit jaar, en daarbij zorgt het sociaal tarief niet voor energiebesparing of andere structurele winst voor de portemonnee van de betrokkenen. ‘In feite is het sociaal tarief een blinde subsidie voor energieconsumptie. We moeten meer op lange termijn gaan nadenken.’
810,45 euro
Bothuyne en Dierick denken dat dat met hun plan kan: ‘Als de federale en Vlaamse overheid gaan samenwerken. Met de Vlaamse premie voor zonnepanelen, de Vlaamse energielening en de federale inbreng om zo de energielening af te lossen, kunnen we bij gezinnen zonnepanelen installeren zonder dat zij er ook maar 1 euro voor moeten betalen. Dit is een triple win: meer hernieuwbare energie in Vlaanderen, geen nood meer aan federaal belastinggeld om het sociaal tarief te financieren en het gezin heeft een structurele oplossing voor de hoge elektriciteitsfactuur. Daarnaast pleiten wij ook voor het stimuleren van energiegemeenschappen voor appartementsbewoners en maatregelen die verhuurders motiveren om zonnepanelen te leggen.’
‘We gaan van het subsidiëren van verbruik naar het subsidiëren en financieren van eigen groene energieproductie’, duiden de parlementsleden, die hun voorstel hebben becijferd. Hun berekening laat zien dat commerciële elektriciteitscontracten in juni 2022 een gemiddelde jaarprijs van 1.552,39 euro hadden voor 3.500 kilowattuur stroom. Voor eenzelfde verbruik bedroeg de jaarfactuur met een sociaal tarief 741,94 euro. Dat is een korting van 810,45 euro. De elektriciteitsfactuur van een gemiddelde klant met sociaal tarief is ongeveer evenveel als de factuur van een gemiddelde klant met commercieel tarief en zonnepanelen, te weten 771,69 euro. ‘Men betaalt dus niet meer voor zijn elektriciteitsfactuur én geniet, na de afbetalingsperiode van de zonnepanelen, nog 20 jaar van gratis stroom (en een injectievergoeding)’, aldus de politici. ‘De Vlaamse overheid kan zo haar doelstelling rond hernieuwbare energie waarmaken. De federale overheid kan een sociaal energiebeleid realiseren, zonder dat de factuur naar de belastingbetaler wordt verschoven. En kwetsbare gezinnen zijn structureel, op lange termijn, beschermd en geholpen.’
