Zal het Europees energiesysteem in de toekomst ooit volledig zelfvoorzienend zijn? Volgens onderzoekers uit Zürich en Delft wel. Dat illustreren ze met een model waar maar liefst 441 verschillende scenario’s in worden opgenomen. Deze scenario’s vatten ze samen in een interactief platform dat ons moet helpen bij het nemen van beslissingen op gebied van energie.
Momenteel is Europa grotendeels afhankelijk van andere landen voor haar energiebehoeften (denk maar aan gas en olie). Dit kan niet enkel gevaarlijk zijn voor het klimaat, maar ook voor de Europese veiligheid, zoals aangetoond door de inval van Rusland in Oekraïne. Het onderzoek van Bryn Pickering (ETH), Francesco Lombardie (TU Delft) en Stefan Pfenninger (TU Delft) toont echter aan dat een volledig zelfvoorzienend Europa in de nabije toekomst (2050) al mogelijk zou zijn. Dit met uitsluitend eigen hernieuwbare-energiebronnen zoals wind- en zonne-energie.
De onderzoekers deden geen voorspellingen over hoe dit in zijn werk zal gaan. Wat ze wel deden is een interactief online platform ontwikkelen waarbij de verschillende mogelijke scenario’s met elkaar vergeleken kunnen worden. ‘Door deze factoren naar eigen wens te laten veranderen, kunnen gebruikers de complexe relaties en de bijbehorende afwegingen binnen het energiesysteem visualiseren,’ zegt Stefan Pfenninger, assistent-professor aan de TU Delft en leider van het onderzoeksteam.
Op deze manier kan de tool gebruikt worden bij het maken van beleidsbeslissingen. Dat kaderen de onderzoekers met een voorbeeld. Wanneer bijvoorbeeld zou beslist worden om het gebruik van biobrandstoffen te beperken, betekent dit dat er een volledige elektrificatie nodig is van vervoer en verwarming. Stel dat deze elektrificatie slechts voor 50% lukt, dan zou de vraag naar synthetische brandstoffen sterk toenemen. Deze synthetische brandstoffen zouden dan – om zo kosteneffectief mogelijk te zijn – geproduceerd worden in landen waar elektriciteit het goedkoopste is (denk aan het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Spanje).
De tool die de onderzoekers ontwikkelde maakt het dus mogelijk om de gevolgen van beleidsbeslissingen te bekijken in specifieke regio’s. ‘De basisaannames van dit model zijn onderhevig aan een aantal onzekerheden’, zegt Pickering. ‘De 441 opties zijn dus vooral illustratieve weergaven van mogelijke toekomstscenario’s die kunnen helpen bij het nú nemen van beslissingen, en moeten niet worden opgevat als voorspellingen.’
Bron: SolarMagazine.nl, TUDelft.nl
