In de voorbije tien jaar is in Limburg de vermindering van de CO2-uitstoot als gevolg van zonnepanelen meer dan verzevenvoudigd. Limburg doet het beter dan Vlaanderen waar die index bijna verzesvoudigde. Dat blijkt uit cijfers van het Vlaams Energieagentschap.
De meeste gezinnen en bedrijven leggen zonnepanelen om te besparen op hun energiefactuur, maar deze investeringen hebben ook de leuke bijkomstigheid dat onze energieproductie een beetje groener wordt. Alle zonnepanelen samen in Vlaanderen hebben een vermogen van drie kerncentrales. Ze produceren wel lang niet zo veel elektriciteit omdat de zon niet altijd schijnt. Ongeveer 60 procent van alle zonnepanelen ligt op daken van particulieren en 40 procent op daken en terreinen van bedrijven.
Gestegen
Om een inschatting te maken van de gereduceerde CO2-emissie door de productie van elektriciteit via fotovoltaïsche zonne-installaties, gebruikt de cijferdienst van de provincie Limburg de gemiddelde Belgische emissiefactor voor elektriciteit in 2011, zijnde 0,221 ton CO2 per MWh (megawattuur). Als we deze berekening toepassen op de geproduceerde stroom door zonnepanelen, zien we dat in Limburg in 2009 amper 17.438 ton CO2 is vermeden door zonnepanelen. Volgens de laatste beschikbare cijfers uit 2019 is dat met factor 7,5 gestegen tot 132.480 ton. In Vlaanderen ging het in dezelfde periode van 108.104 ton naar 628.773 ton, bijna zes keer meer.
Klimaatneutraal
Limburg heeft zijn voorsprong vooral in de beginjaren gemaakt. Tussen 2010 en 2011 springt de provincie van 31.338 ton naar 70.489 ton CO2-vermindering door zonnepanelen. Het was de periode dat Limburg nog een plan had om in 2020 klimaatneutraal te worden. Heel wat gemeenten en ook de provincie moedigden met allerlei acties de installatie van zonnepanelen aan. Dat was destijds een rendabele belegging door de hoge vergoeding van de Vlaamse overheid voor groene stroomcertificaten. Dat subsidiesysteem is na 2011 minder aantrekkelijk geworden, waardoor ook het geïnstalleerde vermogen niet meer zo snel toenam. In heel Vlaanderen heeft de rush op zonnepanelen tussen 2010 en 2011 voor een verdubbeling gezorgd van de gereduceerde CO2-uitstoot: van 176.664 naar 341.696 ton.
Om de cijfers van Vlaanderen en Limburg te kunnen vergelijken, is de gereduceerde CO2-emissie door fotovoltaïsche zonne-installaties omgezet naar indexcijfers. Basisjaar 2009 krijgt dan index 100. Op de tabellen zien we dat de gereduceerde CO2-emissie in Limburg sterker groeit dan in Vlaanderen. In 2011 is de gereduceerde emissie in Limburg al verviervoudigd (index 404) ten opzichte van 2009, in Vlaanderen slechts verdrievoudigd (index 316). In 2019 is de gereduceerde emissie in Limburg meer dan verzevenvoudigd (index 759) ten opzichte van het basisjaar 2009, terwijl dat in Vlaanderen bijna verzesvoudigd is (index 582).
In 2019 is er op Vlaams en Limburgs niveau ook weer een forse stijging en het heeft er alle schijn naar dat 2020 ook weer een gouden jaar wordt voor zonnepanelen. Dat heeft veel te maken met subsidies die afgebouwd worden. Zo zijn de certificaten voor kleine bedrijven (tot 125 panelen) sinds oktober 2019 afgeschaft.
Teller
Zonnepanelen zijn nu vooral gewild door particulieren omdat de gunstige regeling met de terugdraaiende teller vanaf 1 januari 2021 definitief stopt. Maar wie nu nog kiest voor 15 jaar terugdraaiende teller, heeft daar helemaal geen zekerheid op. Het besluit dat de vorige Vlaamse regering daarover in april 2019 heeft genomen, wordt namelijk aangevochten bij het Grondwettelijk Hof. De regulatoren Vreg en Creg en federale overheid zien in de terugdraaiende teller een discriminatie tussen mensen met en zonder zonnepanelen.
“Vandaag snel zonnepanelen bestellen en ze in gebruik nemen voor 1 januari levert op dit moment geen garantie op een terugdraaiende teller gedurende 15 jaar”, waarschuwt Vlaams energieminister Zuhal Demir. Vanaf volgend jaar geeft Vlaanderen een maximum subsidie van 1.500 euro voor zonnepanelen.
Bron artikel en grafiek: Het Belang Van Limburg, 29 juli 2020
